Czwartki Literackie, promocja książek: „Książeczka rodzaju” i „Notesprospera”
Czwartki Literackie „13 Muz” / Szczeciński Przegląd Literacki FORMA, edycja 52 – spotkanie z Wojciechem Czaplewskim i Bogusławem Kiercem, promocja książek: „Książeczka rodzaju” i „Notesprospera”
Wojciech Czaplewski (ur. w 1961 r. w Gliwicach) – nauczyciel, filozof, poeta, publicysta. Zwycięzca Ogólnopolskiego Konkursu na Prozę Poetycką im. Witolda Sułkowskiego (2017). Mieszka w Kołobrzegu. Wydał książki: „Filozofia z przyległościami. Skrypcik szkolny dla użytkowników mózgu” (2000), „Pochwała niezrozumiałości. Eseje filozoficzno-literackie” (Nagroda im. A.K. Waśkiewicza za najlepszy debiut krytycznoliteracki, 2013), tomy wierszy: „Próba czytania” (2014) i „Odzyskane rzeczy” (2018) oraz tom prozy „Książeczka rodzaju” (FORMA 2018).
„Książeczka rodzaju”
„Książeczka rodzaju” to taki dekameronik, komedyjka, okrągła setka małych narracyjnych i kreacyjnych eksplozji. Wyobraźnia, która się nie krępuje, śmiało korzysta z uciech oferowanych przez słowo. I jeszcze coś: zdumiony Czytelnik w niejednym zaułku miasteczka Z. odkryje niespodziewane „tu byłem”, które sam wydrapał przez sen.
Bogusław Kierc (ur. w 1943 r. w Bielsku-Białej) – poeta, krytyk literacki, aktor, reżyser, pedagog, edytor utworów Rafała Wojaczka, dramaturg. Uhonorowany Nagrodą PolCul Foundation i Medalem im. Anny Kamieńskiej, finalista Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego ORFEUSZ 2018 za tom poetycki „jatentamten”. Mieszka we Wrocławiu. Wydał tomy poetyckie: „Nagość stokrotna” (1971), „Ciemny chleb” (1973), „Coraz weselsza, coraz mniej” (1978), „Ktokolwiek” (1980), „Niewinność” (1981), „Rezurekcja” (1982), „Modlitwa przeciw rozpaczy” (1985), „Łagodny, miły” (1986), „Źródło światła” (1988), „Dla radości” (1992), „Boże cielę albo dziurka wesołości” (1994), „Sekundy” (1994), „Widzialne Niewidzialne” (1996), „Raz Na Zawsze” (1997), „Tyber z piaskiem” (1997), „Czary” (1999), „Zaskroniec” (2003), „Szewski poniedziałek” (2005), „Plankton” (2006), „Cło” (2008), „Rtęć” (2010), „Manatki” (2013), „jatentamten” (FORMA 2017), tomy szkiców: „Przyboś i” (1976), „Teatr daremny” (1980), „Wzniosły upadek anioła” (1992), „Moje kochanki” (2001), „Cel sfer” (2003), „Ciało z mojego ciała” (2005), „Rafał Wojaczek. Prawdziwe życie bohatera” (2007) oraz tomy prozy poetyckiej: „Bazgroły dla składacza modeli latających” (pierwsza część tryptyku „mniemania”, FORMA 2010), „Cię-mność” (druga część tryptyku „mniemania”, FORMA 2014), „Karawadżje” (trzecia część tryptyku „mniemania”, FORMA 2016), „Notesprospera” (czwarta część tryptyku „mniemania”, FORMA 2018). Na www FORMY prowadzi blog „BAZGROŁY Bogusława Kierca”.
„Notesprospera” (czwarta część tryptyku „mniemania”)
Poemat Bogusława Kierca „Notesprospera” jest utworem bez precedensu w dzisiejszej polskiej literaturze. Można go nazwać summą życiowych, filozoficznych i artystycznych doświadczeń i przemyśleń autora. A ponieważ twórczość Bogusława Kierca obejmuje ogromną przestrzeń rodzajową i gatunkową, duchowy kosmos zawarty w tym poemacie jest przebogaty. Podobnie jak jego forma.
Osnową jest fabuła i postacie „Burzy” Szekspira. Ktoś, kto mówi w tym poemacie, żyje „Burzą” – analizuje ją, a co najważniejsze, włącza w analizę całą swoją biografię; on sam staje się aktorem, reżyserem i widzem własnego życia, włączonego w szekspirowski arcydramat.
Wątki egzystencjalne obejmują dojmujący temat starości, powracającej do chłopięcego nadwrażliwego świata, erotykę w jej cielesnych i metafizycznych wymiarach, chorobę i przewidywanie śmierci. Autobiografia dyskretnie, ale wyraźnie przesyca te wątki. Stary człowiek rozmawia ze sobą – młodzieńcem, a w tej rozmowie konfliktują się i harmonizują wszystkie epoki ich życia.
Nurty medytacyjne dotyczą fenomenologii teatru i aktorstwa jako sztuki, i jako postawy życiowej. W literaturze nie znam bardziej przenikliwych refleksji na ten temat (Piotr Matywiecki).
Prowadzenie: Damian Romaniak
Wstęp wolny