Urodziła się w 1920 r. w  Poznaniu w patriotycznej rodzinie powstańców wielkopolskich. Działała w harcerstwie oraz Szarych Szeregach. W 1943 r. poszukiwana przez Gestapo wyjechała się do Warszawy. Została łączniczką kontrwywiadu AK ps. „Iga”. Pracowała jako sekretarka w Wydz. Zach. Departamentu  Informacji Rządu Londyńskiego. W powstaniu warszawskim zawarła małżeństwo z Romanem Łyczywkiem pierwszym powojennym szczecińskim prawnikiem – obrońcą członków NSZZ „Solidarność”.

W 1945 r. zamieszkała w Szczecinie działając na rzecz kultury francuskiej. Aresztowana z podejrzeniem o szpiegostwo na rzecz Francji,  zajęła się fotografią.

Jest założycielką Szczecińskiego Towarzystwa Fotograficznego oraz członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików.

W latach 1970–2008 reprezentowała Polskę na kongresach Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej. Organizowała Sympozja poświęcone historii fotografii polskiej. W latach 1977–2002 pełniła funkcję prezesa oddziału szczecińskiego ZPAF. Jej prace znajdują się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Paryżu, Muzeum Ludwig w Kolonii, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie i w Musée français de la photographie w Bièvres, w Książnicy Pomorskiej w Szczecinie i w zbiorach prywatnych w Polsce i zagranicą. Opublikowała około 1400 artykułów w prasie polskiej i zagranicznej. Przetłumaczyła na język polski  Maupassanta.

Jest laureatką orderu Instytutu France-Pologne. W 2010 roku otrzymała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W roku 2013 została odznaczona Krzyżem Oficerskim orderu Legii Honorowej oraz otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Szczecina. W 2020 roku w stulecie swoich urodzin otrzymała Nagrodę Artystyczną Miasta Szczecin.