Wernisaż wystawy: Symbol
W ujęciu jungowskim symbol jest możliwy do wyrażenia jedynie w formie obrazu. Ośmiokąt jest jedną z figur geometrycznych o największym potencjale symbolicznym.
Określa on przestrzeń sacrum, wewnątrz której pojawiają się symbole i obiekty symboliczne, jej sens polega na nieprzerwanym komunikowaniu się całości. Jest zapisem procesu pojednania przeciwieństw, pasażem z obrazów nieświadomych w świadome oraz zapisem wiecznej równowagi. Stanowi przestrzeń, która tworzy jedność, a mimo to zawiera wszelkie możliwości rozwoju w swoim zróżnicowaniu. Jedność będąca całością, która nie może być ujęta inaczej, jak tylko poprzez tworzące ją elementy. Aby ją zrozumieć trzeba wejść w głąb siebie, gdzie ukryta jest boska pamięć początku i końca – Uroborosa, która pozwala zachować równowagę w świecie materii. Ośmiokąt okazuje się zatem symbolem osiągniętej jedności. Jej obrazowym przedstawieniem są mandale.
Fernanda Mancini
Absolwentka uniwersytetu La Sapienza w Rzymie, gdzie obroniła pracę filozoficzną o Emanuele Severino.
Ukończyła również Szkołę Doskonalenia Nauk Filozoficznych po napisaniu pracy pt. „Relacje Wnętrze-Zewnątrz w Nauce Logiki u Hegla”. Laureatka stypendium naukowego, które realizowała w Neapolu, Kolonii i Marburgu. W latach 90-tych przeprowadziła się do Niemiec. Została wtedy korespondentem kulturalnym dla dziennika Il Giornale oraz Il Resto del Carlino, Il Nostro Tempo, Epoca. Ponadto rozwijała pracę tłumacza literackiego m.in. w „Arnold Schönberg-Thomas Mann. A propos Doktora Fausta”.
Zajmowała się również organizacją konferencji i wystaw dla Stowarzyszenia Dante Alighieri w Berlinie.
Niezadowolenie z badań prowadzonych wyłącznie w zakresie myśli i słów doprowadziły ją do głębokiej refleksji, z której wywodzi się jej własny język obrazów. Swoją edukację artystyczną pogłębiała na Uniwersytecie der Kunste w Berlinie, podczas kursów „Nagość” i „Rysunek” prowadzonych przez profesora Franka Geßnera oraz kursu „Estetyki” u profesora Roberta Kudielki. Brała udział również w Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie w zajęciach z Historii Sztuki u profesora Roberto Marii Siena.
„Jej poetyka wyróżnia się zdolnością do otwierania form logicznych na nowe znaczenia, czasami niespodziewane i zdumiewające” (Marie Eve Gardere).
Wystawa Fernanda Mancini to wydarzenie zorganizowane przez Katedry Italianistyki Uniwersytetu Szczecińskiego (Wydział Teologiczny) w ramach Międzynarodowej i Interdyscyplinarnej Konferencji “Symbol. Mit, wyobrażenie, rzeczywistość”.
Kuratorka wystawy: dr Diana Del Mastro (wykładowca filozofii i estetyki w Katedrze Italianistyki)
Patronat: Konsulat Honorowy Włoch w Szczecinie, Włoski Instytut Kultury w Warszawie